ICM dostarcza zarówno wyniki predykcji w krótkiej skali czasowej jak i możliwe warianty rozprzestrzeniania się epidemii w dłuższych skalach czasu i przy założeniach odpowiednich obostrzeń czy parametrów choroby.

Główną ideą modelu jest możliwie pełna reprezentacja struktury społecznej kraju do poziomu poszczególnych osób przebywających na terytorium Polski oraz ich kontaktów. Takie ujęcie zagadnienia daje potencjalnie ogromne możliwości, ale wiąże się też z ogromną pracą analityczną i programistyczną oraz z nieustanną walką o zdobywanie danych potrzebnych do konstrukcji i kalibracji modelu.

Model Epidemiologiczny ICM jest przestrzennie i kontekstowo rozdzielczy. Oznacza to, że może śledzić rozwój epidemii na siatce geograficznej w rozdzielczości 1km2 oraz że kontakty fizyczne, poprzez które dochodzi do przekazywania wirusa, odbywają się w różnych charakterystycznych dla naszego życia rodzajach miejsc. Obecnie zdefiniowane w modelu (osobne) kategorie to: gospodarstwa domowe, miejsca pracy, przedszkola, szkoły, uczelnie, podróże oraz przypadkowe spotkania uliczne.

Przebieg choroby, którą przechodzi każdy wirtualny mieszkaniec w naszym modelu, odpowiada typowemu przebiegowi choroby COVID-19. Jednak kluczowe parametry modelu, czyli bazowa transmisyjność wirusa oraz skłonność Polaków do wychodzenia z domu przy lekkich objawach, kalibrowane są, po bayesowsku, do rzeczywistego przebiegu epidemii.

Zespół ICM na bieżąco współpracuje z Ministrem Zdrowia i Departamentem Analiz i Strategii MZ oraz z Rządowym Centrum Bezpieczeństwa. Jesteśmy członkiem zespołu ds. monitorowania i prognozowania epidemii COVID-19 powołanego przez Ministra Zdrowia. Z dużą satysfakcją współpracujemy z innymi zespołami modelującymi epidemię COVID-19 w Polsce: grupą MOCOS z Politechniki Wrocławskiej, zespołem prof. A. Gambin z MiMUW, oraz zespołami modelarskim z PZH (prof. M. Rosińska) i MZ.